مقدمه

اگر کودکی خود را به یاد آورده و بازی های خود را از بایگانی ذهن خود بیاوریم متوجه خواهیم شد که ما با آن بازیهای کودکانه رشد کرده ایم بزرگ شده ایم و شخصیت خود را ساخته ایم  دوست پیدا کرده ایم  و احساس و عواطف خود را با آن تکامل بخشیده ایم  و اجتماعی شدن را در قالب بازی ها فرا گرفته ایم.

پس به کودکان حق خواهیم داد که آنها هم براساس بازی های مورد علاقه شان خود را برای آینده آماده سازند زندگی آینده را ئر بازی هایشان مجسم نمایند و همراه با بازی ها تفکر نمایند زیرا بازی تفکر کودک است.

بیان مسأله

با توجه به اینکه علاوه بر پدر و مادر  نقش مربی هم در ساختن شخصیت کودک موثر واقع می شود بهترین راه تکامل شخصیت  و یادگیری کودک توسط مربی ارائه ی بازی هایی است که در آن هدفی نهفته باشد.

بازی های بومی و محلی نقش عظیمی در ساختار فرهنگها دارند و آشنایی با این بازی ها امکان گسترش و انتقال آنها را توسط دانش آموزان از گوشه ای به گوشه ی دیگر به آسانی میسر می سازد.

پس چه خوب است که بتوانیم از این بازی های محلی در زنگ ورزش استفاده کنیم و این کار هم همت ما معلمان را می طلبد.

بنده در این تحقیق سعی دارم چندین بازی محلی در بخش رودخانه (از توابع  شهرستان رودان در استان هرمزگان) را معرفی نمایم امید است که بتوان از این بازی ها در زنگ ورزش در مدارس استفاده کرد.

اهمییّت و ضرورت

از آنجا که از یکسو بازی های بومی و محلی مناطق در حال فراموشی است و از طرف دیگر دانش آموزان در زنگ ورزش فقط به یک رشته ی ورزشی خاص مثل فوتبال یا

والیبال روی می آورند، چه خوب است که ما معلمان بازی های محلی مناطق خود را (آنهایی که قابلیت اجرا در مدارس را دارند) در زنگ ورزش به دانش آموزان آموزش بدهیم. با این کار هم فرهنگ بومی و محلی خود را حفظ کرده ایم و شور و نشاط خاصی برای دانش آموزان در زنگ تفریح ایجاد کرده ایم.

اهداف تحقیق

هدف از انجام این تحقیق این است که بتوان بخشی از بازی های بومی و محلی منطقه ی رودخانه را معرفی کرد و همچنین معلمان بزرگوار را به اجرای بعضی از آنها که قابلیت انجام در مدارس را دارند، تشویق کرد.این کار هم باعث حفظ بازی های محلی و در کل فرهنگ محلی می شود و هم باعث خوشحالی و نشاط دانش آموزان از انجام بازی ها می شود.

لازم به ذکر است که در متن تحقیق به طور جزئی به هدف هر بازی اشاره شده است.

به طور خلاصه می توان گفت:

               کلی: حفظ بازی ها و فرهنگ بومی

اهداف

               جزئی: استفاده از بازی های محلی در مدارس. ایجاد شور و نشاط در زنگ                   ورزش

فرضیه ها یا سوالات تحقیق (هدفهای ویژه ی تحقیق)

آیا می توان بازی های بومی و محلی را در مدارس اجرا کرد؟

آیا به راستی با اجرای بازی های محلی می توان شور و نشاط زنگ تربیت بدنی را چندین برابر کرد؟

آیا اجرای بازی های محلی در مدارس به حفظ این بازی ها کمک می کند؟

روش اجرا

روش تحقیق : توصیفی

جامعه ی آماری: افراد و کهنسالان منطقه ی رودخانه

نمونه ی آماری: همان جامعه

روش نمونه گیری:تصادفی ساده

روش آماری: آمار توصیفی

روش جمع آوری اطلاعات: مصاحبه، مشاهده

محدودیت های تحقیق

کمبود وقت، گسترده بودن بازی های محلی، عدم همکاری برخی افراد.

            تعاریف مفاهیم و واژه ها

اکثر مفاهیم و واژه های به کار رفته در این تحقیق واضح بود و واژه هایی که به زبان محلی بوده و نیاز به تعریف دارند، در پاورقی صفحات توضیح داده شده اند.

فصل دوّم (ادبیات تحقیق)

فصل دوّم : ادبیات تحقیق

قبل از توضیح بازی ها لازم است که دو قاعده ی کلی در هر بازی را شرح دهم.

2 قاعده مهم در هر بازی

1-دلی دلی 2-تر و خشک

دلی دلی: انتخاب یار و نفرات هر گروه برای مثال اگر 8نفر قصد انجام یک بازی را دارند ابتدا 2نفر به عنوان سرگروه انتخاب می شوند سپس 6نفر باقی مانده هر دو نفر باهم به گوشه ای می روند و برای خود اسمی انتخاب می کنند به گونه ای که فقط خودشان بفهمند و سپس به پیش سر گروه ها برمیگردند واسمهایی که برای خود انتخاب کرده اند را می گویند و سرگروه ها یک اسم را انتخاب را به طور تصادفی  می کنند.

تر و خشک کردن: انداختن سنگ صاف و پهنی استبه هوا که یک طرف آن را خیس کرده باشند.معمولا یکی از سرگروه ها سنگ را به هوا برتاب می کند و سرگروه دیگرطرف تر یا خشک را انتخاب می کند و مانند پرتاب سکه برای شروع بازی و انتخاب زمین است.

بازی کِلا

کلا یکی از بازی های محلی منطقه رودخانه است که مشابه این بازی هم دیگر مناطق استان با نام دار کلکا و همچنین در دیگر استانها با نام الک دولک شناخته می شود.

نوع بازی : گروهی

تعداد بازیکنان: این باز ی از دو گروه حداقل دونفری تشکیل وی شود.

وسایل بازی : دو قطعه چوب که یکی بلند و دیگری و کوتاه است.

طریقه بازی:ابتدا چوب کوچک را روی دو سنگ قرار میدهیم به طوری که بتوان چوب بزرگ را به زیر آن برد سپس چوب بزرگ را زیر چوب کوچک برده وآن را به سمت بالا برتاب می کنیم وقتی که چوب کوچک به اندازه کافی بالا رفت بلافاصله ضربه دوم را با چوب بزرگ به آن می زنیم هرچقدر ضربه محکم تری به چوب کوچک بزنیم طبیعتا دورتر خواهد رفت در طول پرتاب تیم حریف اگر چوب کوچک را در هوا گرفتند زننده ضربه می سوزد و نوبت نفر دوم می شود در غیر این صورت چوب کوچک هرجا افتاد یکی از اعضای کروه مقابل آن را به طرف محلی که چوب از آنجا پرتاب شده پرت می کند اگر چوب درست در همان محل افتاد زننده ضربه می سوزد و نوبت نفر دوم می شود ولی اگر دور تر افتاد (حداقل به اندازه طول چوب بزرگ زننده ضربه) کسی که ضربه را زده از همانجا با قدم مسافت را می شمارد تا محل زدن ضربه این کار تا زمانی ادامه می یابد که هر دو نفر گروه اول بسوزند و نوبت به گروه دوم می رسد. در پایان گروهی برنده می شود که عدد مسافتهای آنها(قدمهای آنان)بیشتر باشد.

بازی گورپتکا

بازی گورپتکا معادل بازی قایم باشک است ولی در سطح وسیع تر و بزرگتر.

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: بین 3 تا 6نفر

طریقه بازی : اولین مرحله ی این بازی این است که باید گرگ (نفری که باید چشم بگذارد) تعیین شود. برای این کار یک نفر به عنوان نماینده کار ده بیست سی چهل را انجام میدهد به این صورت که بقیه ربروی نماینده صف می گیرند واو شروع به شمردن بچه ها با این شعر می کند.

ده بیست سی چهل پنجاه شصت هفتاد هشتاد نود صد حالا که رسید به صدتا می شمریم سیصدتا دستمال آبی بردار آش ماش بیرون باش.

فردی که این قسمت شعر آش ماش بیرون باش به او خورد از صف بیرون میشود.یعنی اودیگر گرگ نخواهد شد.این کار تازمانی ادامه خواهد داشت که دو نفر در صف باقی بماند و تنها ماند او گرگ خواهد بود وباید تا مدت مشخصی (مثلا 100ثانیه) همان ئجا می ماند تابقیه قایم شوند .فرق این بازی با قایم باشک در این جاست که بچه ها می توانند از تمام فضای روستا برای بازی استفاده کنند.

اولین نفری که گرگ او را دید خودش گرگ خواهد شد و بازی به همین منوال ادامه خواهد داشت.

بازی جنگلاجیبا

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان : حداقل 3 نفر

طریقه بازی:این بازی در رودخانه یا آبگیر و به هنگام آبتنی در فصل گرم تابستان انجام می شود. به این صورت است که یکی از افراد یک تکه ی تقریباً کوچک از برگ بید را در آب می اندازد و تمام افراد آب را موّاج می کنند به طوری که برگ بید قابل رویت نباشد و بعد از مدت خاصی اجازه می دهند تا آب آرام شود و آنگاه همه به دنبال برگ بید می گردنند و هر کس آنرا زود تر پیدا کرد برنده است و برای دور بعد خودش برگ بید را به آب پرتاب می کند.

بازی وسطا

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: 3 نفر

طریقه ی بازی:این بازی به این صورت انجام می شود که دو نفر به فاصله ی چند متر از هم می ایستند و هر کدام توپ را در هوا به طرف مقابل پرتاب می کنند.بین این دو نفر یک نفر هم قرار می گیرد که سعی دارد توپ را بگیرد. توپ را از هرکس گرفت همان شخص باید در وسط قرار بگیرد.

بازی اخکجو

اخکجو نیز یکی از بازی های قدیمی این منطقه است که به دست فراموشی سپرده شده است امید است که بتوان این بازی را بار دیگر در مدارس و مناطق احیا کرد.روش بازی بدین منوال است که بازیکنان مسافتی را برای  خود تعیین می کنند سپس یکی از بازیکنان که دو دست خود را روی زانئ قرار می دهد و با حالت نشسته شروع به راه رفتن (مرغی) می کند یا اینکه مانند کلاغ می پرد. دستهای بازیکنان نباید تا زمانی که به خط پایان می رسد از زانوهایشان جدا شود در غیر این صورت به قول بچه ها سوخته است و بازنده شتاخته می شود و بازیکن مزبور از دور بازی خارج می گردد.هدف از این بازی بالا رفتن قدرت بدنی، تقویت ماهیچه های دست و پا و افزایش مقاومت بدنی بچه هاست.

                                                            بازی ارکا- مرکا

نوع بازی: دو نفره

این بازی که به صورت دو نفره و معمولاً در حضور سایر بچه ها انجام می شود به این صورت است که دو نفر بازیکن بین خود قرعه کشی می کنند و آن کسی که بازنده شد،شخص برنده را بر پشت خود سسوار می کند و شخصی که سوار است با یک دست چشم های شخص بازنده را می بندد و این شعر را می خواند:

ار کا مرکا خری دیدم ،گرگ و پلنگش اشکست، توکه دزدی، کیسه بری، مایه بری، راست بگه، دروغ مگه، پنجه علی شیرخدا، چند درهوا؟

در این حالت انگشتان دستی را که آزاد است، به طور دلخواه در هوا می گیرد مثلاً دو انگشت یا سه انگشت. شخصی که سواری دهنده است باید حدس بزند و جواب دهد اگر توانست تعداد انگشتهای بلند شده ی او را حدس بزند طرف مقابل پایین و نوبت اوست که سوار شده و بازی را ادامه دهد وگر نه بازی به صورت دفعه ی اول ادامه می یابد.هدف از این بازی تفریح، سرگرمی، و تقویت عضلات بدن و استقامت بدنی بچه هاست.

بازی رمازا

نوع بازی: گروهی

روش بازی: این بازی به این صورت انجام می گیرد که بچه ها در یک محوطه باز قرار می گیرند و به دو گروه تقسیم می شوند و همه یک پای خود را بالا می آورند و از زانو به پشت خم می کنند و با همان دست که پا را خم کرده اند،انگشت بزرگ پا را محکم نگه می دارند.هر کدام از بچه ها به سراغ یک نفر از گروه مقابل و به حالت لی لی منان به همنزدیک می شوند وبا شانه یا سینه به سینه یکدیگر می زنند و سعی در انداختن یکدیگر می نمایند. هر کدام از طرفین که روی زمین افتادیا اینکه دستش از انگشت پاهایش جدا شد و پای خم شده ی او با زمین تماس پیدا کرد، سوخته و از دور بازی خارج می شود.این بازی تا آخرین نفرات ادامه پیدا می کند و آخرین نفراتی که از این مبارزه شکست نخورده بیرون بیایند، او و گروهش برنده هستند.

                          بازی کَلَه مُچا[1] (مچولا)

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: هر چند نفر که باشند

وسایل بازی : یک تکه سنگ صاف برای هر نفر  و کَلَه مُچ که هر نفر تعدادی از آنها را باید به همراه داشته باشد.

روش بازی در ابتدای این بازی هر بازیکن یک کَلَه مُچ گرفته و آنها را به صورت عمودی در یک ردیف در روی زمین بازی می کارند. سپس فاصله ای مشخص شده به ترتیب نوبت هر بازیکن با سنگ صاف خود به طرف کَلَه مُچ ها نشانه می رود.هر تعداد کَلَه مُچی که بر اثر برخورد سنگ افتاد متعلق به همان شخص است .این بازی تا جایی که خود بچه ها مایل باشند و کَلَه مُچ نیز داشته باشند ادامه پیدا می کند.

بازی مارمارا

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: معمولاً از 3 یا 4 نفر کمتر نیست.

روش بازی: این بازی معمولاً در کنار رودخانه یا قنات یا حوضی که توسط موتور پمپ از آب خنک لبریز شده انجام می گیرد.( این بازی در مناطق ساحلی نیز در کنار دریا انجام می گیرد.)

بازی مارمارا بازی است که به آب نیلز دارد و در فصل تابستان (فصل گرما) مخصوصاً در روستاها بین بچه ها محبوبیت خاصی را دارد. در این بازی که با شور و حال مخصوص بچه ها برگزار می شود،یکی از بچه ها مار می شود و بقیه بچه ها را دنبال می کند تا آنها را بگیرد. بچه ها برای فرار از دست مار به درون آب می روند و با شنا کردن در آب به این طرف و آن طرف می روند تا دست کسی که مار شده است به آنها اصابت نکند. اگر کسی که مار شده توانست یکی از بچه ها را بگیرد برنده و شخصی که مار او را گرفته باید نقش مار را بازی کند وبازی با بازیکن جدید که مار شده ادامه می یابد.هدف از این بازی بالا رفتن قدرت بدنی، کسب مهارت شنا،تفریح و سرگرمی می باشد.

بازی هاو جنگا[2]

نوع بازی : این بازی هم به صورت گروهی قابل اجراست و هم به صورت انفرادی

تعداد بازیکنان: 2 الی 4 نفر

این بازی نیز مخصوص فصل تابستان است فصلی که از شدت گرما جهت خنک شدن به رودخانه پناه می برند.در این بازی بچه ها در آب به دو گروه تقسیم می شوند در حالی که دستهای خود را به زیر آب می برند و جهت دست خود را به طرف رقیب خود در آب هدف می گیرند، آب را میان دستهای خود گرفته و با محکم فشار دادن آب را به سمت رقیب پرتاب می کنند. هر کس که آب را بیشتر به طرف رقیب پرتاب کند برنده شناخته می شود.هدف از این بازی تقویت انگشتان و مچ دست ، تفریح و سرگرمی و بالا رفتن قدرت بدنی در بچه هاست.

بازی لتنزوما یا لپنگا[3]

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: 5 الی 6 نفر

این بازی به دو شکل انجام می گیرد.

1-بچه ها می توانند به دو گروه تقسیم شوند و از طریق دلی دلی یارهای خود را در بازی انتخاب کنند و دو گروه به رقابت بپردازند.

2-بچه ها می توانند در یک گروه بازی را آغاز کنند و هریک به نوبت بازی کنند. در این روش از طریق تر و خشک کردن آغاز کننده های بازی مشخص می شوند.

ابتدا لنگ را از طول پارچه بهم می تابانند . به گونه ای که لنگ مورد نظر به صورت یک بند پارچه ای بلند و محکم در بیاید بازیکنی که بازی را باید شروع کند،لنگ تابانده را گرفته در حالی که پای سمت راست خود را بلند می کند، با دست چپ یک سر لنگ را گرفته و آن را مابین انگشت بزرگ پا می گیرد و با انگشتان دیگر پای خود آن را در میان انگشتان پا می گیرد و با دست راست خود سر دیگر لنگ را محکم می گیرد و با شمارش سایر بازیکنان چند قدم به صورت لی لی به طرف جلو رفته و تمام بدن خود را کش داده و سعی می کند از تمام قدرت بدنی خود استفاده نموده و لنگ را بع هوا پرتاب می کند . بازیکن دیگر( که می تواند هم از گروه مقابل و یا بازیکن دیگری که نوبت بازی از طریق تر و خشک به او می رسد) باید لنگ را در هوا بگیرد.اگر تونست لنگ را در هوا بگیرد، برنده است و نوبت خود اوست که بازی را شروع کند.در غیر این صورت همان بازیکنان به بازی خود ادامه میدهند.هدف از یان بازی تقویت قدرت عضلانی، آموزش تبعیت از مقررات و رعایت نوبت به بچه هاست.

بازی کَلَنگ کَلَنگ[4]

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: معمولاً بین 6 تا 8 نفر

این بازی چون به صورت نشسته انجام می شود،در یک اتاق هم می توان آن را انجام داد.همان تعداد بازیکنی که مایل به شرکت در این بازی می باشند، روی زمین کنار یکدیگر می نشینند و پاهای خودرا دراز می کنند. یکی از بچه ها  که در وسط قرار دارد، با دست روی هر کدام از بچه ها میزند و این شعر را می خواند:

<< کلنگ کلنگ.احمد لنگ.شیر و پلنگ.ما نبودیم.باد بود. شتر کریمخان بود.عباسو کجان.تو باغچه.چه اچیدن.آلوچه.آلوچه.بن گردو. خبر رسی به اردو. دستمال شاه پخته بودن. آب گلاب رخته بودن. ای کهره ای بره ای اُمزه. ای دَر رَه>>

جمله ((در ره))روی پای هر کدام از بازیکنان ادا شد، آنها بازید جمع گردد و بازیکن با یک پای دراز به بازی خود ادامه می دهد. اگر دوباره جمله درره به پای دیگرش رسید او ار دور بازی خارج می شود و بازی تا آخرین نفرات ادامه پیدا می یابد.

بازی چهارخونه ها

نوع بازی: فکری

تعداد بازیکنان: 2 نفر

روش بازی: قبل ازشروع بازی بازیکنان باید وسایل بازی خود را که عبارت از سه مهره یا سه سنگ که هرکدام از افراد باید یک رنگ از سنگها را انتخاب کنند (مثلاً سیاه یا سفید) سپس یک مربع را بر روی زمین رسم نموده و داخل آن یک بعلاوه نیز رسم می کنند. مانند شکل روبرو

نفر اوّل یکی از سنگهای خود را روی یکی

از اضلاع یا رئوس مربع قرار میدهد و نفر دوّم هم سنگ خود را در جایی که خودش انتخاب نموده قرار میدهد. به همین ترتیب هر نفر هربار یک سنگ خودرا در جای دلخواه قرار میدهد تا جایی که افراد هر سه سنگ خودرا درزمین قرار داده  باشد. هر کدام از بازیکنان سعی می کنند که سنگهای خود را در یک ردیف قرار دهند و دیگری سعی می کند با گذاشتن مهره های خود در بین مهره ای او از ردیف کردن مهره های رقیب ممانعت می کند. در این بازی تفکر صحیح ملاک عمل است که باعث می شود یک بازیکن رقیب خود را خسته نماید و در آخر با یک عمل حساب شده مهره های خود را در یک ردیف قرار می دهد و برنده ی بازی شناخته می شود.همانطوری که از بازی مشخص است این بازی فکری است و سرعت عمل و درست فکر کردن را در بچه ها تقویت می کند.

(لازم به ذکر است که این بازی در دیگر مناطق استان به نام قطالا  شناخته می شود.)

بازی استیلو

استیلو یکی از بازی هایی است که  بچه ها آن را با شادی و نشاط زیاد اجرا می کنند. روش بازی به این طریق است که تعدادی از بچه ها در یک محوطه ی محدود گرد هم می آیند و یکی که قرعه به نامش افتاده است باید در حالتی که انگشت بزرگ یک پای خود را با یک دست گرفته و با یک پای دیگر لی لی کنان بچه های دیگر را دنبال می کند و این کار را باید تا زمانی که با دست آزاد خود بدن یکی از بچه ها رالمس نکرده ادامه دهد. اگر بازیکن توانست با دست آزادش بدن یکی از بچه ها را لمس کند، جای خود را با کودک مزبور تعویض می نماید. گاهی ممکن است بازیکن تعادل یا استقامت خود را از دست بدهد و پایش رها شود و یا اینکه پایش را بر زمین بگذارد در این صورت باز هم باید یک پای خود را گرفته و به بازی ادامه دهد ولی اگر در حین بازی بچه ای از محوطه ی تعیین شده خارج شد، باید جایش را با کسی که لی لی ومی کرد تعویض نماید و همان کار رار ادامه دهد.هدف از این بازی بالا بردن قدرت بدنی، تقویت ماهیچه های دست و پا، افزایش مقومت بدنی بچه ها می باشد وهمچنین این بازی می تواند سرعت عمل کودکان را نیز بالا ببرد.

بازی کل شیطونا[5]

تعداد بازیکن: 6نفر

وسایل بازی: یک توپ پشمی ( توپ تنیس )

زمین بازی: محوطه ی باز که 6 گودال به اندازه ی توپ بازی در دو ردیف سه تایی در آن حفر شده و یک گودال در وسط دو ردیف گودال سه تایی، ایت گودال میانی را به زبان محلی کل شیطان می نامند.

روش بازی: بازیکنان پس از مشخّص شدن گودال متعلّق به خود، در فاصله ی معینی به ردیف می ایستند و قرعه کشی می کنند که کدامیک بازی را اوّل شروع نماید.پس از تعیین نفر اوّل او توپ را به دست می گیرد و از همان فاصله توپ را به طرف حفره ها قل می دهد. اگر توپ به داخل کل شیطان بیفتد، بچه ها همگی فرار می کنند زیرا او باید توپ را برداشته و به تعقیب بچه ها بپردازد تا یکی از آنها را با توپ بزند ولی اگر توپ در کل شیطان نیفتاد و در حفره ی متعلّق به شخص دیگری افتاد، جایش را با آن شخص عوض می نماید و اگر در حفره ی متعلق به خودش افتاد، باز هم خودش بازی را آغاز می کند. اگر در هیچ کدام از حفره ها نیفتاد، از دور بازی خارج می شود و بچه های دیگر بازی را دادمه خواهند داد تا دور بعدی بازی که اوهم می تواند وارد بازی گردد.

هدف از این بازی را می توان تقویت ماهیچه ها و عضلات پاها، دقت در نشانه گیری و تمرکز حواس دانست.

                                                        بازی کُنگ[6] کش جو[7]

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: دو گروه، هر گروه معمولاً 5 تا 6 نفر

وسایل بازی: یک دانه کُنگ درشت

محل بازی: رودخانه یا جوی بزرگ که بچه ها بتوانند به راحتی در آن بازی کنند.

روش بازی: این بازی شبیه به بازی واترپلو است با این تفاوت که به جای توپ از خرمای کال وبه جای دروازه دو گودی که در دو طرف جوی آب نشانه می کنند،استفاده می شود.

ابتدا بچه ها به دو گروه مساوی تقسیم می شوند و یک دانه کنگ درشت را انتخاب کرده و در میان خود به هوا پرتاب می کنند. افراد هر گروه سعی می کنند آن را گرفته و به یاران خود پاس دهند ویا به وسیله ی شنا کردن آن را در گودی که متعلق به حریف می باشد می گذارند. این بازی با دست زدن  در آب و سروصدای بچه ها همراه است و تقریباٌ از فنون بازی واترپلو در آن استفاده می شود. با این تفاوت که داوری در کار نیست و خود بچه ها حساب بازی دا نگه می دارند.

هدف از این بازی تقویت عضلات بدن، مهارت در شنا کردن و تقویت روحیه ی همکاری با گروه می باشد.

بازی گا ، گوساله، پنیر، پنج تیر

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکن: بین 5 تا 7 نفر

وسایل بازی: یک تکه کاغذ ،یک هسته خرما، یک تکه گچ، یک هسته تمر

زمین بازی : چون این بازی به صورت نشسته انجام می شود، می تواند دریک اتاق هم صورت بگیرد.

روش بازی: بازی به این صورت شروع می شود که تعدادی از بچه ها دایره وار دور هم جمع می شوند و اشیایی معرف گاو (یک تکه زغال)، گوساله (یک هسته تمر)، پنیر (یک تکه گچ)، پنج تیر (یک هسته خرما)، باشد به همدیگر نشان می دهند.یکی لز بچه ها اشیاء را در دست خود گرفته و دستهای خود را پشت سر برده و یکی از آنها را در مشت خود می گیرد به طوری که بچه ها آن را نبینند. آنگاه دست خود را که یکی از اشیاء(ذکر شده در بالا) در آن پنهان است، جلو می آورد و به یکی از بچه ها می گوید ((گا، گوساله، پنیر، پنج تیر)) هر کدام از بچه ها در مورد سوال او حدس می زنند. مثلاٌ یکی از بچه ها گاو را انتخاب می کنند، دیگری گوساله را و ...

سرانجام پس از سوال از همه بچه ها، مشت خود را باز می کند و شئ را به بچه ها نشان می دهد. هر کدام که درست درست گفته باشد دو زانو می نشیند و با دستهای خود دو انگشت برزگ پاهای خود را محکم می گیرند و بچه ها وظیفه دارند او را به همین صورت بلند کنند و تا جایی که دستهایش از پاهایش جدا نشده سواری دهند.

هدف از این بازی بالا بردن قدرت تفکر و به وجود آوردن قدرت تصمیم گیری در

بچه ها می باشد.

بازی سنگ چلوکا[8] (کُتلا)

نوع بازی: گروهی

تعداد بازیکنان: محدودیتی وجود ندارد.

زمین بازی: چون این بازی به صورت نشسته انجام می شود، می تواند دریک اتاق هم صورت بگیرد.

وسایل بازی: پنج عدد سنگ گرد به اندازه ی فندق

روش بازی: این بازی معمولاٌ بین دو نفر انجام می شود و دارای 6 مرحله است که به ترتیب زیر انجام می شود:

مرحله اول: مرحله ی یک دنگا[9] می باشد.در این مرحله بازیکن شروع کننده هر پنج سنگ را بر روی زمین می اندازد و یکی را به عنووان گل بازی برمی دارد. چهار سنگ دیگر بر روی زمین می ماند، در این هنگام فرد شروع کننده گل را هوا می کند و یکی یکی سنگها را زا روی زمین برمی دارد. اگر هر چهار سنگ را از روی زمین بر دارد وارد مرحله ی دوم می شود ولی اگر در حین برداشتن سنگها گل زا دست او بیفتد، باید کنر برود و نفر بعدی بازی را شروع کند.

مرحله دوم: این مرحله دو دنگا است مانند مرحله ی اول با این تفاوت که دوبار سنگ گل را هوا میدهد و هربار باید دو سنگ را برداشته و سنگ گل را در هوا بگیرد به طوری که سنگهای دیگر که روی زمین هستند تکان نخورند یا گل از دست او نیفتد.

مرحله سوم: این مرحله که مانند مراحل قبل انجام می گیرد، مرحله ی سه دنگا است.یک بار با هوا دادن گل یک سنگ را برمی دارد و بار دیگر سه سنگ را.

مرحله چهارم: مرحله ی چهار دنگا است که در این مرحله با هوا دادن گل باید هر چهار سنگ را در هوا بردارد و گل را هم در هوا بگیرد.

مرحله پنجم: این مرحله ((عروسا)) نام دارد که مانند مراحل قبل سنگها روی زمین ریخته می شود و یکی به عنوان گل بازی برداشته می شود. در این مرحله فرد انگشت سبابه ی خود را بر انگشت کناری اش سوار می کند و همراه با انگشت سشت خود روی زمین می گذارد و شکل پل را می سازد و از همبازی اش می پرسد ((کدام عاروس؟)) همبازی اش یکی از سنگها را باید از زیر پا  با حرکت عبور و گل را هم در هوا بگیرد و عاروس را هم از زیر طاق عبور دهد در یان مرحله اگر بیفتد، یا سنگها با عاروس برخورد کند یا هنگام حرکت یکی از سنگها سنگهای دیگر تکان بخورد، فرد بازی را باخته و نفر مقابلش بازی را شروع می کند.

مرحله ششم: این مرحله ، مرحله ی نتیجه می باشد که با پشت سر نهادن مراحل قبلی هر 5 سنگ را کف دست خود می گذارد و با یک حرکت آنها را به هوا پرتاب می کند و پشت دست خود را به طرف سنگها نگه می دارد. هر تعداد سنگ که بر پشت دست قرار گرفته، به هوا پرتاب می کند و با کف دست می گیرد.هر تعداد سنگ که توانست بگیرد؛برای او همان اندازه امتیاز محسوب می شود.به شرط اینکه از دو سنگ کمتر نباشد.اگر کمتر باشد علاوه براینکه امتیلزی محسوب نمی شود، بازنده نیز می شود و نفر مقابلش بازی را شروع می کند. لازم به تذکر است بازیکنی که بازی را می بازد،در مراحل بعدی بازی را در همان مرحله ای که باخته است شروع می کند.

هدف از این بازی را می توان دقت و هوشیاری، تقویت عضلات دست، هماهنگی چشم و دست دانست.

   فصل سوم (روش اجرای تحقیق)

روش اجرا و انجام این تحقیق به این صورت بوده است ابتدا فهرستی از بازی های محلی را جمع آوری کردیم سپس به صورت تفصیلی به پرسش و تحقیق در مورد هر یک از آنها با مراجعه به افراد کهن سال پرداختیم.

در مرحله ی بعد چند نمونه از بازی ها را در مدرسه خود (دبستان شهید آستاک چاه ابراهیم) امتحان کردیم ات ببینیم واقعاً قابلیت اجرایی دارند یا نه.(که مشاهده کردیم که قابلیت اجرا دارند.)

در مرحله ی بعد یادداشت های حاصل از مصاحبه و مشاهدات خود را به صورت منظم طبقه بندی کرده و در مرحله آخر آنها را تایپ نمودیم.

فصل چهارم (نتیجه گیری)

فراموش شدن آداب و رسوم و فرهنگها و بازی های محلی امری انکار ناپذیر است. وظیفه ما معلمان این است که در حدّ توان خود این آداب و رسوم و بازی ها را حفظ کنیم و آنها را به نسل آینده (دانش آموزان) منتقل کنیم. برای این کار می توانیم که این بازی ها را در مدرسه ها در زنگ ورزش به دانش آموزان آموزش بدهیم و اجرا کنیم تا به سهم خود توانسته باشیم در حفظ فرهنگ بومی خود خدمتی کرده باشیم.

لازم به ذکر است که اکثر بازی های محلی منطقه ی رودخانه در مناطق دیگر استان هرمزگان وجود دارند. (البته با اسامی متفاوت)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: